امشب قرار ییه اتفاق مهم بیفته توی دنیااااااااااا(91/3/4)
دوستای گلم من این مطلب رو زودتر اینجا میزنم که دوستانی هم که نمیدونن با خبر شن
به نام برآورده کننده ی آرزو ها
امشب از اون شب های مخصوصههههه
کلی با خودت كلنجار میری،دنبال یه فرصت خوب اما نمی دونی كه همین طوری داری
فرصت های خوب رو از دست میدی!
همش منتظر بهترین حالت روحی اما نمی دونی كه داری بهتریناشو از دست می دی.
داری سعی می كنی ،تلاش می كنی تا خوب بشی.اونی كه خدا می خواد بشی اما همش
امروز و فردا می كنی.
با خودت میگی خدا نمی خوادمم ،به حرفام گوش نمیده .اینقدر بنده خوب خوب داره كه ما
توی اونا دیده نمی شیم.
انقدر كمرنگیم كه حتی خودمونم یادمون میره چه رنگی هستیم.اون وقت خدا از اون بالا
می خواد بین این همه بنده خوب و پر رنگ به ما نگاه كنه؟
آره خدا می خواد به تو نگاه كنه!خدا همیشه به تو نگاه می كنه!خدا همیشه صداتو
می شنوه.خدا همیشه هواتو داره.
یه نگاه به دور و برت بنداز.ببین چقدر خدا رو می بینی.ببین چقدر بوی خدا رو حس می كنی!
خدا همیشه باهاته،گوشش باهاته تا چی؟تا صداتو بشنوه تا خواسته هاتو بشنوه و بهت
عطا كنه.
آرزو كن!
آرزو های خوب خوب.هم برای خودت ، هم برای بقیه،هم برای آقامون
اصلا یه شب رو اختصاص دادن به آرزو های تو.بهت فرصت فوق العاده ای دادن تا هرچی
می خوای از خدات بخوای.
نگو خدا آرزو های منو نمی شنوه!خدا كه ناشنوا نیست.
نگو خدا یادش نمی مونه آرزو هامو برآورده كنه!خدا كه فراموش كار نیست.
نگو خدا بین این همه بنده خوب به من محل نمیذاره!خدای بنده های خوب خدای تو هم
هست،مگه میشه بهت محل نذاره.
این شب مال همه اس.ما همه بندها.چه خوب چه بد.
اصلا خدا تو این شب نشسته اون بالا با فكری آسوده با یه عالمه فرشته كه كنار دستشون
كلی دفتر و خودكار هست.
هر كسی هر آرزویی می كنه به فرشته ها می گه بنویسین.آرزوی این بنده ام رو بنویسین
كه منو صدا كرده ،آرزو شو برآورده می كنم.
و مطمئن باش آرزوی تو لا به لای آرزو های دیگه جای خودشو داره و یه روزی برآورده میشه
و اگه هم برآورده نشد مطمئن باش خدا بهتر از اونو بهت عطا می كنه.
لیل الرغایب بهترین فرصته.آرزو ها تو بگو تا دیر نشده.
پس بخوان خدا را تا اجابت كند تو را
و
یه چیز می خوام بگم خوشمزه
ما هممون یه عادت بدی داریم.گاهی کلی نذر و دعا می کنیم ٬ کلی التماس ٬ کلی آرزو می کنیم اما
برآورده نمیشه.اون وقته که ناشکری می کنیم.می گیم خدا به ما توجهی نداره٬ خدا ما رو دوست نداره٬
خدا انقدر بنده خوب داره که ما رو فراموش کرده و ....
اول اینکه خدا صلاح ما رو خیلی بهتر از ما می دونه.دوم اینکه بهترشو بهمون میده و ...
اما اگه یه چیزی رو بدوینم هیچ وقت همچین حرفایی نمی زنیم.اونم اینکه ما هر اندازه که دعا می کنیم
و مستجاب نمیشه به عوض اون کلی درجه ما تو اون دنیا میره بالا.به اندازه ای توی اون دنیا بهمون درجه
میدن که از خدا می خواهیم ما رو به این دنیا برگردونه و کلی دعا کنیم و خدا اونا رو مستجاب نکنه.
پس تا می تونین از خدا بخواین.تا اونا رو به صلاحتونه بده و اونایی هم که صلاح نیست نده.
خدا رحمت و برکتش رو مثل بارون رو سر ما میریزه اما ما اونا رو جمع نمی کنیم.می دونید چرا؟
چون انقدر کیسه هامونو کوچیک دوختیم که رحمت کمی از خدا توش جا میشه و یا اینکه ته کیسه مون
سوراخه و هر چی جمع می کنیم می ریزیم زمین.
یه چیز دیگه.چه خوبه که کسی رو که لیل الرغایب رو بهمون معرفی کرد و همچین شبی رو که ازش غافل بودیم رو بهمون متذکر شد رو از دعاهامون فراموشش نکنیم.
ایشالله خدا توفیق بده تا اعمال لیل الرغایب رو بتونیم انجام بدیم.
همدیگرو فراموش نکنیم.
آرزو میکنم که همه بچه ها در کنار مامان باباشون همیشه سلامت باشن،قلب کوچولوشون هیچوقت غمی رو احساس نکنه...